(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
ညီမျှခြင်းလေးပေးပါ
Labels:
poem
ဘုရားရေ ဒါဟာဘဝတဲ့လား
ညီမျှခြင်းတွေက အခြားကြီးခြားလို့
မျှတခြင်းတို့ဆိုတာ အဝေးကြီးဝေးဆဲ
သောကတွေပူလို့ မေတ္တာမိုးက်ိုမျှော်တာ
လောကမိုးရည်စက်တွေက
အသည်းကြီးသည်းလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း
ရင်လှိုက်သည်းစွာ ငိုကြွေးခြင်းကို
သူဖေးမဖို့ရာ မစွမ်းသာလို့ထင်ရဲ့
သိတက်စထဲက ဒီငွေတွင်းကို
တစိုက်မက်မက်တူးခဲ့တာပါ
ဝမ်းတစ်ထွာအတွက် တူးခဲ့မိတာ
ဒီငွေတွင်းက တူးလေနက်လေပါပဲ
အားတော့တင်းထားပါတယ်
ဒီလောက ဘဝစာသင်ခန်းကို
မျက်ရည်တွေနဲ့ရင်းပြီ သင်ယူနေဆဲပါ
ရထားတဲ့သင်္ခန်းစားတွေက ခါးသီးနေလည်း
တစ်ချိန်ချိန်မှာ ချိုမြိန်လာနိုးနိုးပေါ့
သူတို့လိုလေ ဇိမ်ခံကားကြီးလည်း
အလိုမရှိခဲ့ရပါဘူး ဒါအမှန်ပါ
တိုက်ကြီးတာကြီးဆို ဝေလာဝေး
ဝမ်းဝရုံလေးနဲ့ နပ်မှန်ရုံလေးသာသာ
တောင်းဆိုမိတာ တောင်းဆိုမိတာပါ
တော်ပါပြီ မိုးမင်းရယ်
ခိုက်ခိုက်တုန်အောင် ချမ်းလှပါပြီ
မစာနာရင်နေပါစေတော့ ညှာတာပါအုံး
ငါ့မှာ အပြိုင်ငိုကြွေးဖို့ မျက်ရည်တွေက
မျက်ရည်တွေကလေ ကုန်ခန်းလုပြီ
မနက်ဖြန်ငိုဖို့ရာ သိမ်းဆည်းထားပါရစေအုံး
သိမ်းဆည်းထားပါရစေအုံး မိုးမင်းရယ်...။