အိုကြယ္ ကံတရားရယ္

ေခါင္း ငိုက္ စိုက္ ခ် ျပီး

ေနာက္ေက်ာကိုထိုးမယ့္

ဓား တ လက္ အ တြက္

နွလံုးသားေက်ာက္ေပၚ

ငါကိုယ္တိုင္ ဓားသြားတင္ျပီး

မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေသြးေနတယ္

တရွပ္ရွပ္နဲ႔ တိုက္စားတဲ့ဓားသြား

နွလံုးသားမွာ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ပါ

ယိုစီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ

မထူးေပမယ့္ ဆန္းျပားတဲ့ဘဝ

ေျမ နိမ့္ ေန ပါ တယ္ ဆို

ထပ္ခါထပ္ခါက်လာတဲ့ လွံသြား

ကံတရာေပၚဒူးေထာက္ျပီး

လူသားရဲ့သိကၡာကို ဆည္ယူေတာ့

ကပ္ ပါ လာ တဲ့ သဲ ေတြ က

အဆင့္အတန္းကို ခြဲေပးတယ္

ဘာတဲ့ .....အနိမ့္ခံလူသားတဲ့

အ နိမ့္ ခံ လူ သား တဲ့ ဗ်ာ

ကိုယ္တိုင္မေရးတဲ့ဘဝအဘိဓာန္

အဓိပၸာယ္ေတြမွားယြင္းေနေပမယ့္

ရုန္းကန္ျခင္းနဲ႔ ရွင္သန္ခြင့္ရွိလည္း

အမ်ားနည္းတူ စာသင္ခန္းေလးထဲ

...... အို ကံ တ ရား ရယ္ .......

စာ အံ ခ်င္ ေသး တယ္ ကြယ္ ။