(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
စက္ကန့်တွေကို ချိုမြိန်ခွင့်ပြုပါ
Labels:
poem
လွတ်လပ်သော ရင်ဘတ်တွေဖြင့်
ပန်းတိုင်ရှိရာသို့ စီးဆင်းကြမယ်
နှစ်ဆယ့်တစ် ရာစုအတွက်
ရုပ်ကြွင်းအဘိဓာန်တွေ သားနားဖို့
ပူလောင်နေတဲ့ ငါတို့ရင်ဘက်တွေကို
စတေးလိုက်ရတဲ့ ငြိမ်းချမ်းအရေးအတွက်
စက္ကန့်တွေကို ချိုမြိန်ခွင့်ပြုပါတော့ ။
ပြာယာခတ်စွာနဲ့ ငါ့တို့ကမ္ဘာမှာ
အပြုံးပန်းခင်းတွေ မရှင်သန်နိုင်တာ
ရာ စု နှစ် နီး နီး ကြာ ရှည် ခဲ့ ပြီ
ယုံကြည်ရာဝါဒတွေက မုသားမဲ့ပေမယ့်
သုခတွေအတွက်တော့ ဗျာပါဒမို့
စက္ကန့်တွေကို ချိုမြိန်ခွင့်ပြုပါတော့ ။
ဝါသနာအရ မဟုတ်တဲ့စစ်ပွဲတွေမှာ
အ မေ ထည့် ပေး လိုက် တဲ့
ခြေလက်တွေ ရင်းလိုက်ရပေမယ့်
ရူးသွပ်သူရဲ့ ရယ်မောသံကလွဲပြီး
နှလုံးသားကအပြုံးစစ်စစ်တွေ
သေနတ်ပြောင်းဝထဲခုန်ချကုန်ပြီမို့
စက္ကန့်တွေကို ချိုမြန်ခွင့်ပြုပါတော့ ။
ဘုရင့်နောင် ဖောင်ဖျက်ပြီးတိုက်ခဲ့တဲ့
နောင်ရိုးတိုက်ပွဲကို အားကျပေမယ့်
အမေမျက်ရည်ကျခဲ့တဲ့ တိုက်ပွဲကိုတော့
ခါး သီး စွာ နဲ့ ပဲ စိုး ရွံ့ မိ တာ မို့
အမေတိုင်း အပြုံးပန်းတွေဝေလာဖို့
စက္ကန့်တွေကို ချိုမြိန်ခွင့်ပေးပါ။။