(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
သူဝှက်
သံချေးအထပ်ထပ်နဲ့
ရပ် တည် ခြင်း ၌
အနာဂတ်မဲ့တဲ့ဝိညာဉ်ကို
မိုးခါးရေနဲ့ သန့်စင်လို့
အသစ်ဖြစ်မလာတဲ့
အသိညာဏ်အတွက်
ည အ မှောင် နဲ့
ဝမ်းမီးကို အသက်သွင်း
ကျရှုံးရတဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားက
ဆိုက်ကားဆရာတယောက်ရဲ့
ဘောင်းဘီအိပ်ကပ်ထဲက
တစ်ရာတန်အနွမ်းလောက်
မ ဖြူ စင် ခဲ့ ပါ ဘူး ။
ကမ်း ပြို မှာ ဆိုး တဲ့
မြစ်ကမ်းနှဖူးက သစ်ပင်ရိုင်းလို
ပြိုလဲမယ့် နေ့ရက်တွေကို
ဘ ဝ က တိုက် စား
ရှေ့ရေးဆိုတာ မှုန်ရီဝေဝါးနဲ့
နေ့စဉ် ထ မင်း ဟင်း က
အခြေခံလူတန်းစားတွေအတွက်
ရှားပါးကုန်ကြမ်းလို
ကံတရားက ဂရုဏာတရားထားဖို့
မေ့နေလေလျော့လား
ငါ့မှာတော့ညအမှောင်မှာ
အဟောင်ကြမ်းတဲ့
ခွေးလေခွေးလွင့်လောက်
ကံမကောင်းတော့ ဒီဘဝတော့
ဒီမျှနဲ့သာ ရှိစေအုံးတော့
အို.............. ကံတရားရယ် ။
