(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
အတိတ်က ခဲကောက်ကြောင်း
အတိတ်က ခဲကောက်ကြောင်း
ဘယ်သူမှန်းမသိလိုက်တဲ့
ပန်းချီဆရာတစ်ယောက်ရဲ့
ခဲကောက်ကြောင်းလေးတစ်ခုမှာ
အတိတ်တွေပြည့်နှက်နေတယ်
သူ့ကောက်ကြောင်းက ဝေဝါးနေလည်း
အတိတ်တွေက ပီပြင်နေမြဲ ပီပြင်နေစဲ.
ရင်ဖက်ခြင်းတူလို့ စီးဆင်းခွင့်ရတဲ့
အတွေးစီးမြောင်းမှာအမိရင်ခွင်ဟောင်းက
မနေ့တနေ့ကလိုလိုပါပဲ ခဲကောက်ကြောင်းရယ်.
ဒီနေ့ဟာ မနက်ဖြန်ရဲ့ မွေးဖွားခြင်းတဲ့
သေဆုံးသွားတဲ့အတိတ်တွေမှာ
ယုန်နှင့်လိပ် မယ်ထွေးလေး ပြီးတော့
ကိုရွှေကျားနဲ့ ရွှေသမင်တို့က
နားရည်ဝစွာ ဒီနေ့အထိ ရှင်သန်နေစဲ
အမေ့ရင်ခွင်ဖြစ် ပုံပြင်တွေပေါ့.
ဟုတ်တယ် အိမ်မက်ဟာ အိမ်မက်ပါ
ဒါဟာ လက်တွေ့မက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ်မက်ပါ
မိနစ်ပိုင်းလောက် ပြန်မက်ခွင့်ရရင်
ခဲကောက်ကြောင်းလေးထဲကလို
ခဏဖြစ်ဖြစ် အမိရင်ခွင်လေးထဲ
ကွေးကွေးလေး မှေးနေချင်လိုက်တော့တယ်
အို..ခဲကောက်ကြောင်းငယ်ရယ်.
ဒီလိုကောက်ကြောင်းတစ်ခု
အချိန်နာရီတွေထဲ ကျပျောက်သွာတာကြာပါပြီ
တွေ့လိုတွေ့ငြား ရှာနေမြဲပါ
ပြန်မတွေ့လောက်မှန်းလဲ သိပါတယ်
ဒါပေမယ့် အနာပေါ်တုတ်ကျသလို
ခဲကောက်ကြောင်းလေးက လာလာစွတော့
နှင့်သီးစွာနာကျင်မိတယ်
ခဲကောက်ကြောင်းထဲကလို ရင်ခွင်ဟောင်းရယ်
ဪ အမိရင်ခွင်ဟောင်းလေးရယ် ။
