(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
သောကနှင့်လူ
Labels:
Pome
ဆောင်းနှင်းတွေ ဝေလာတဲ့အခါ
အနွေးထည်ကလေး အထီးမကျန်တော့ပါဘူး
နွေနေပူလောင်တဲ့အခါ
ထီးကလေးအဖော်မမဲ့တော့ပါဘူး
မိုးပေါက်ကလေးတွေ
ကမ္ဘာမြေပေါ် ကခုန်ကြတဲ့အခါ
မိုးကာအင်္ကျံလေး မင်ိုရှိုက်တော့ပါဘူး
ဒါပေမယ့် ဘဝတွေအေးစက်လာတဲ့အခါ
နွေးထွေးမှု့က ဝေးလွင့်နေမြဲပဲ
သောကတွေပူလောင်တဲ့အခါ
အေးမြခြင်းတွေ စည်းခြားနေမြဲပဲ
မျက်ဝန်းမှာ မိုးသည်းထန်တိုင်း
နှစ်သိပ့်ခြင်း ပျောက်ဆုံးနေမြဲပဲ
တောင်းတမိတိုင်း ပျက်သုန်းကုန်တာ
ဘဝတဲ့လာ ဒါဟာဘဝတဲ့လား
တော်ပါပြီ မနက်ဖြန်ရယ်
ရှင်သန်ခြင်းတွေ ရုပ်သိမ်းပါတော့ကွယ် ။