ဘဝနဲ႔ တန္ဖိုးဆိုတာ

ဘဝ..

ဘဝဆိုတဲ့ေကာက္ေၾကာင္းကို စည္းတားလိုက္ရင္ တီထြင္ေတြးေတာ့ၾကံဆ၍ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း

ျပဳျပီး ရွင္သန္ရပ္တည္ျခင္းနဲ႔  ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားျခင္းျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္

တီထြင္ၾကံဆျခင္းျဖင့္  အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳရာမွာ  အထူးေျပာစရာမလို႔ေအာင္  ေခ်ာေမြ႔ၾကေပမယ့္

ရုန္းကန္လွဳပ္ရွား အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳရာမွာေတာ့ အင္မတန္ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲပါတယ္ ။



တန္ဖိုး...

 တန္ဖိုးဆိုတာ အသံုးက်မႈနဲ႔အသံုးဝင္မႈေပၚမူတည္ျပီး ဆံုးျဖတ္တက္ၾကတယ္ အသံုးတည့္မည့္အခ်ိန္ကာလ
 
ၾကာျမင့္ခ်ိန္နဲ႔အမွ်  တန္းဖိုးကလည္း ျမင့္မားလာတက္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕က တန္ဖိုးကို မ်က္မွန္းနဲ႔ဆံုးျဖတ္သလို

ဥပမာ  စိန္ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱံျမား   အစရွိသည္တို႔ကို  ရွားပါးတဲ့အတြက္ ရွားပါးရင္ ရွားပါးသေလာက္

တန္ေၾကးေပးျပီး ဆံုးျဖတ္တက္ၾကတယ္ သို႔ေသာ္လည္း  တခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ မ်က္စိနဲ႔ မျမင္နိဳင္ေပမယ့္ ျမတ္နိဳး

မႈေတြနဲ႔ ဆံုးျဖတ္တက္ၾကပါတယ္ ဥပမာအားျဖင့္ ပန္းခ်ီပန္းပု ေလးစားေလာက္တဲ့ လူပုဂၢဳလ္ေတြရဲ့ အသံုး

အေဆာင္ပစၥည္းအၾကြင္းအက်န္ေတြကို အသံုးမဝင္ေပမယ့္ ျမတ္နိဳးတဲ့စိတ္နဲ႔ တန္ေၾကးျဖတ္တက္ၾကတယ္

ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တဲ့ ဘာသာတရားရဲ့ ခ်မွတ္ထားတဲ့  ကိုယ္က်င့္သိကၡာသီလသမာဓိ

ေစာင့္စည္းမႈ  ေစာင့္ထိန္းမႈေတြအပၚမူတည္ျပီး  တန္ဖိုးျဖတ္တက္ၾကျပန္တယ္  ဒီလိုဆိုရင္  တန္ဖိုးဆိုတာ

အသံုးတည့္လို႔ တန္ဖိုးရွိတယ္ ရွားပါးလို႔ တန္ဖိုးရွိတယ္ ျမတ္နိဳးလို႔လည္း တန္ဖိုးရွိတက္ၾကပါတယ္။