(ဘဝသမားေလးမွ အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္)
ကေဝပ်ိဳးတဲ႔ ညကဗ်ာ
လေရာင္ကေလး ဖိတ္က်ေနသလို
သက္မဲ႔ေၿမနီလမ္းကေလးရဲ႕ ဒ႑ာရီဟာ
အထီးက်န္မႈနဲ႔ စိုစြတ္တယ္ ။
ညအေဟာင္းေတြထဲ
သူရဲေကာင္းဓားလိုၿမိတဲ႔ က်ိန္စာမွာ
ရင္တစ္အံုလံုး တစ္စစီ ဆုတ္ၿဖဲခံၿပီး
ေဝဒနာကိုလက္ထိုးအန္ေတာ႔
ကဗ်ာေတြသာ ပန္းလိုပြင့္ခဲ့ရ ။
ကေဝမေလးေရ
ဘဝကို ေခါစာပစ္လိုက္ရေအာင္ကလည္း
သံုညတစ္ထပ္ အႀကြင္းမဲ႔မို႔
ဆႏၵေတြ ၿငိမ္းမႈတ္ခ်ိန္
အလြမ္းေတြသာ
ဖ်စ္ဖ်စ္ၿမည္ရင္း
အရိုးထိေအာင္ စိမ္႔ဝင္ စိုက္ခဲ႔ေပါ႔ ။
